Dertlenmeyen dertlendirir. Kendimi henüz dertlilerin arasına girmiş olarak görmesem de en azından ne için çabalamam gerektiğini öğrendiğime inanıyorum. Bu da beni dertsizlerin arasından çıkarmak için yetiyor galiba. Biz toplum olarak derdi yanlış anlamışız. Dertli insan mutsuz insandır algısını elimde bir sihirli değnek olsa da değiştirsem derim hep. Dert hüznün arkasına gizlenmiş huzurdur, mutluluktur. Fıtraten hepimizin hayatının bir amacı bir derdi olmak zorunda. Amaçsızlık bizim yolumuzu kaybetmemize, savrulup gitmemize sebep olur ya da araçları amaç haline getirmemize. Aslında araçları amaç haline dönüştürmek bazen öyle sonuçlar doğuruyor ki girilen tünelin ucu gözükmüyor. Mesela gün geçmesin ki gencecik insanların intihar haberlerini okumayalım. 12 yaşında bir çocuk nasıl olur da derslerinden dolayı intihar eder?Sahi bizi böyle haberlere alıştırmışlardı.Ne kadar da korkunç.Hiç kimse bunu neden düşünmez, sorgulamaz? Niye dertlenmez? Bu senin hayatının amacı değil demez? Sahi biz hayatımızın amacını bilmediğimizden her yaştaki insanı araçların kölesi haline getiriyoruz. Önceden köleleri sadece iş gücü olarak sömürüyorlardı şimdi ki kölelerin beyni de sömürgeleşmiş. Bazen avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum akıl etmiyor musunuz? Düşünmüyor musunuz diye? Tek yapılan bizden daha iyi şeylere sahip olanlara bakıp kendi halimizden şikayet etmek elimizde olanlarla mutlu olmayı unutmamışız direk silmişiz. Şükürsüzlükle ikiz kardeş olan mutsuzluğa hapsolmuşuz. Mutsuzluğun ortaya çıkardıkları var bir de; modern çağ hastalığı depresyon, yeni bir uyuşturucu çeşidi internet bağımlılığı. İnternet bağımlıları saklanmak için bir sığınak uydurmuş boş zaman adı altında. Zamanın altından daha değerli olduğu ve bu kadar hızlı geçtiği bir devirde dertsizlerin icat ettiği bu kavrama doğrusu bir anlam veremiyorum.
Dertlenmemenin bu kadar fazla olması için özün değiştirilmiş olmasından başka bir sebep bulamıyorum kendimce. Dertlenmemek inanılmaz hızlı yayılan bir hastalık engelleyemiyoruz. Bazen o hastalığa yakalanır gibi oluyorum.Bende dertlenmeyeyim çekileyim kendi köşeme düşüncesi belirir belirmez dertli olmanın huzuru dertsizliğin mutsuzluğunu yenip hastalık başlamadan bitiyor neyse ki. Dertlenmeyen insanların derdini de dertlenip insanlara dertlenmeleri gerektiğini anlatmaya, göstermeye devam diyorum. Eleştirirken eleştirecek duruma düşmemeye dikkat etmeyi temele yerleştirmek şartıyla tabi ki.
留言